Media

Sjakoo kan zich niet herinneren in zijn jeugd veel naamplaatjes in de Bloemenbuurt te hebben gezien. Wel hing bij de familie Mol in de Leliestraat een grote koperen plaat met daarop in sierlijke letters 'A. Mol'; hetgeen gekke Bertus er toe bracht 'dag A. Mol' te zeggen tegen de heer des huizes. Telefoon was er al helemaal niet, ook geen telefooncel, en televisie kwam bij Sjakoo thuis pas toen Reinier Paping de elfstedentocht won. Wel was er draadomroep (van Hommetje) en luisterde Sjakoo naar menig 'spannend' hoorspel. In Sjakoo's herinnering horen daar ook schemerlampen bij.

Zwembad

Sjakoo had op de lagere school een hardgrondige hekel aan schoolzwemmen. Dat lag voor een groot deel aan de instructie. Sjakoo heeft dan ook pas als militair een zwemdiploma gehaald. Toen hij als tiener ging zwemmen in het verbouwde zwembad aan de Gagelsweg (langs het spoor) werd hij nog regelmatig door Hetebrij uit het diepe bad weggestuurd; bij gebrek aan basisvaardigheden. Toch heeft hij menig keer op de zonneweide gelegen, meer dan geinteresseerd in het vrouwelijk schoon. In het oude bad lag nog een soort veen op de bodem dat zo heerlijk tussen je tenen ging zitten. Sjakoo is in die periode verschillende keren kledingstukken kwijtgeraakt en ook trof hem wel het leed van een fietsband waaruit het ventiel was verwijderd. Naar huis lopen was dan een heel eind.

Halszaak: te Steenwijk 'by Oldenzeel'?

De HBS

Voor de bouw van de hbs op de hoek van de Noordersingel en de Tromp Meesterstraat werd een deel van de vestingwerken (het bolwerk) grotendeels gesloopt! Deze school is een aantal jaren de plek geweest waar Sjakoo middelbaar onderwijs genoot. De school had ook een binnenpleintje. Daar organiseerde Sjakoo samen met enkele klasgenoten ooit nog een popconcert. In het gebouw is nu een bejaardentehuis gevestigd.

Achter de kaarke

Sjakoo’s moeder werd ‘Achter de kaarke’ geboren. Ze sprak ook wel over ‘achter ’t fort’. Deze armoedige volksbuurt met illustere straatnamen als ‘Putgang’ en ‘Fruithofsteeg’ (verbastering van ‘vrijthof’) is voor de oorlog afgebroken om plaats te maken voor de keurige huizen van de Noordersingel en de Goeman Borgesiusstraat. Naar verluid weigerde Sjakoo’s overgrootvader op een bepaald moment om nog langer huur te betalen en vond hij zich genoodzaakt om zijn bezittingen uit te stallen rondom de pomp. Hij verbood verder gebruik van dit onmisbare instrument voordat zijn problemen waren opgelost. ‘Olde Igie’ kreeg zijn zin.

Bijnamen

Sjakoo's grootvader heette in de wandeling kleine Meine (zie foto links onder). Een echte bijnaam had een oom: de Boko (genoemd naar een stripfiguur die hij nog wel eens placht te imiteren). Verder kwam in de parremetaosie ook de Strale en de Narre voor. In de directe omgeving kende Sjakoo de Solle, de Koefte, de Breier, de Putter, de Pater, de Kedoes, de Cowboy, de Koninginne, het Mariniertje, Klaasjes wraak, het Skeefnekkie, Rooie Joanne, de Noete, de Kao, de Olifant, lange Jaante, dikke Jenne, Aole de zeeman, de Fieke, het Lepe stokkie, de Klaampe, de Togerd, het Suleaokontien, het halve briefie, de Koffie, aepie Steffens, Noef, de Dunskieter, Massien, de Vodde, de Bachus en nog zo enkele.
Op de foto rechts de Boko en Anne Veen. (De laatste trouwde met Jantje Scholten).

Gaankien

Tussen de Bloemstraat en de Grachtstraat liep vroeger een nauw straatje met veelal onbewoonbaar (maar wel degelijk bewoonde) verklaarde huizen. Je kon in de Westwijkstraat komen ter hoogte van bakkerij Boxum. Ergens in het midden was een wat opener gedeelte. Daar woonde onder andere eind jaren vijftig GerrieWinters. Deze was bevriend met de jongere broer van Matse de Vries uit de Westwijkstraat. In het Gaankie woonden in die tijd ook Onne de Knobbe en b.v. Hannes ten Veen en de familie Zeephat. Op de hoek van het gangetje met de Bloemstraat stond de 'boerderij' van Stiempien Oost. Deze verkocht ijsjes en had aan zijn buitenmuur in het Gaankien een snoepautomaat hangen. Hierin verspilde Sjakoo zijn zakgeld aan rolletjes snoep van een dubbeltje!

Zwaar werk

Sjakoo's grootvader werkte bij de landbouwbank. Hij sjouwde daar met grote zakken meel en andere producten. Vaak moesten goederen van geloste schepen ergens boven in het pand worden opgeslagen. Voor dit werk wordt nu de lopende band gebruikt. Grootvader had dan ook dusdanig hard moeten werken dat hij niet lang na zijn 65ste overleed.

Verhuizen

In de zomer van 1964 verhuisde Sjakoo vanuit de Bloemenbuurt in een open vrachtwagen van de gemeente (De Gooijer aan het stuur) naar de Kleine Kamp. Het bijgaand kruispunt nam vanaf dat moment een belangrijke plaats in. Het huis dat betrokken werd, was tamelijk uitgewoond. Het stond er dertien jaar en ieder jaar hadden de bewoners opnieuw behangen. Er zaten dan ook evenzovele lagen behang op de muur! De luxe van Sjakoo's familie qua woning nam toe: toilet in huis, een geyser in de keuken, modern slaapcomfort, lichte open woonkamer, gasverwarming; maar ineens was ook een koelkast en een gastoestel nodig.

Gempo toernooi

Sjakoo deed mee aan het zomers buurtvoetbaltoernooi van de gemeentepolitie. Brigadier Munniksma was een begrip. Op de velden van Rood-Wit streden de verschillende buurtteams in leeftijdscategorieen tegen elkaar. De teams van de Bloemenbuurt scoorden niet altijd even goed. Sjakoo's vader is nog een keer leider geweest bij een Gempo-toernooi. In de pauze kreeg je limonade uit melkbussen. De tenues verschilden, als Sjakoo het zich nog juist herinnert, slechts door middel van een ter plekke uitgedeeld (niet altijd even fris) shirt.

Dammen

Sjakoo's vader was lid van de damvereniging. Deze hield zitting in cafe Wolfs (Sanny). Een cafe dat niet een erg goede reputatie had. In een zijkamer ressorteerde de jeugdafdeling van de club. Sjakoo, lid van die jeugdafdeling, kon zijn vader wekelijks betrappen op diens citroentje. Sjakoo's vader betrapte zijn dochter daar, hetgeen geheel niet de bedoeling was!
Jaren later sloot Sjakoo zich opnieuw voor een tijdje bij de bewuste club aan. Speelterrein was toen gebouw De Klincke. Hij had in eerste instantie niet door dat de gebruikte consumpties na afloop afgerekend dienden te worden.

Sjakoo's lagere school was, zoals eerder gezegd, school C, later de Wilhelminaschool. In de eerste klas was juffrouw De Weeger de onderwijzeres van dienst. Samen met haar en enkele hulpouders vond het schoolreisje naar Appelscha plaats. Hele generaties zijn opgevoed door juffrouw De Weeger, een schat van een mens. Klas twee stond onder leiding van de veel minder geliefde juffrouw Bolhuis. Aan het eind van het schooljaar had ze de grote verrassing dat ze met de klas meeging naar het derde schooljaar! De schoolreisjes gingen resp. naar Oranjewoud (2) en Assen (het verkeerspark) en Emmen (de dierentuin) (3) De vierde klas was in handen van meester Te Braake. Deze kon prachtig vertellen. Hij was ook de inspirator van de schooldrumband, waarin Sjakoo, net als zijn zus, ook nog een blauwe maandag figureerde. Het schoolreisje voerde naar Harderwijk. Meester Klene had de vijfde klas. Hij trouwde met juffrouw Gaaikema. De plechtigheid was in Giethoorn. Sjakoo was een van de kinderen die de erehaag vormden. Het schoolreisje leidde de kinderen naar Sodom en Gomorra (Amsterdam). In de zesde klas werden er allerlei opleidingsgroepen gevormd in verband met de vermoedelijke vervolgopleiding. Dat stond onder leiding van meester Koopmans. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat deze socialist toch zeker klassebewust was: Sjakoo moest naar de lts. Slechts na smeekbedes van Sjakoo's vader was de onderwijzer bereid Sjakoo in de mulo-stroom te plaatsen, maar je kon hem horen denken dat daar niets van terecht zou komen. Het schoolreisje ging wederom naar Amsterdam; onder meer (het oude) Schiphol werd aangedaan.

Wachthuisje

Sjakoo herinnert zich nog het wachthuisje dat in de tuin van de familie Beerta stond als een herinnering aan het militair verleden.

Oud en nieuw

Sjakoo's moeder bakte vroeger rond oud en nieuw knieperties. Het bijbehorend wafelijzer werd geleend bij Ma Ringenier (Ma Timmerman). Vooral de opgerolde, voorzien van slagroom, waren een delicatesse. Verder waren er oliebollen (in overvloed) [het beslag minstens drie maal doorslaan!] met en zonder krenten en appelflappen. Aan vuurwerk deden we niet. Later kocht Sjakoo wel carbid bij een smid en knalvuurwerk bij b.v. Kranendonk op Tuk.

2011

Sjakoo wenst een ieder veel heil en zegen voor 2011!